نویسنده: مهدی شیروانی

قطع کتاب: وزیری جلد سخت (گالینگور)

وزن خالص: 912 گرم

ناشر: دلیل ما

تعداد صفحه: 555

ابعاد: 24*17

چه کسانی این کتاب را بخوانند؟

این کتاب، برای همه ی کسانی است که میخواهند سبک زندگی اسلامی را یاد بگیرند. بدون مقدمه باید بگویم، اگر میخواهید سالم بمانید، حتما باید مباحثی که در این کتاب مطرح شده را یاد بگیرید. مطالب این کتاب بر اساس آیات و روایات شیعه آورده شده است.

خواندن این کتاب، برای کسانی که پا به عرصه طب اسلامی ایرانی گذاشته اند، یک سنگ بنای محکم و یک شروع خوب است. کتابهای زیادی در زمینه طب اسلامی نگاشته شده است، اما این کتاب، چند ویژگی خوب دارد. در این کتاب سعی شده به تمام مباحث اسلامی که به حفظ تندرستی کمک میکند، پرداخته شود. از جهت دیگر، تمام مباحث، همراه با متن عربی روایات و ترجمه ی آنها آمده و این نکته، برای کسانی که میخواهند، طب اسلامی را بصورت اصولی آموزش ببینند، بسیار مهم است.

همه ی شما عزیزان، میتوانید با، به کار بستن این مباحث، نه تنها از بیماریهای روحی و جسمی جلوگیری کنید، بلکه کارایی خود را بسیار افزایش داده و باعث بهبود عملکرد خود در همه ی زمینه ها شوید.

آنچه در این کتاب می خوانید:

مبانی نظری طب اسلامی.
راهکارهای غذایی در پیشگیری از بیماریها (ضرورتها و پرهیزها).
تدابیر ظروف، پوشاک، مسکن، مسافرت، هوا و فصول، ورزش، ازدواج، تخلّی و حمام، خواب و بیداری.
راهکارهای روحی و معنوی در پیشگیری از بیماریها.
اشاره ای به تجربیات طب اسلامی در قالب سفرنامه تبلیغی.

قسمتی از متن کتاب:

موضوعِ تجربه مهم است که در چه موضوعی می‌خواهیم تجربه کنیم. اگر موضوع تجربه بر روی یک غذا یا دارو باشد که با جان انسان مرتبط است و هیچ تاییدی از طرف معصومین-علیهم السلام- ندارد، موضوع بسیار حساس است و عقل و شارع اجازه نمی‌دهند که نسبت به آن مسامحه کنیم.

بله اگر مثلا گیاهی در طول قرن ها در زمان پیامبران و معصومین علیهم السلام مورد استفاده مردم بوده است و هیچ نهیی از طرف آنها نرسیده باشد، یک اطمینان نسبی به انسان می دهد که خطرناک نیست ولی باز هم ایمن از ضرر کم یا پنهان آن نیستیم؛ تنها راه قابل اطمینان برای شناخت غذای طیب استفاده از خوراکی‌هایی است که در قرآن و روایات توصیه شده و مورد تجربه معصوم قرار گرفته باشد. این سخن در روایات مورد تایید است که همه خوراکی های مباح طیب نیستند و بعضی از آنها مورد نهی تنزیهی کراهت شارع هستند. با این توضیح که در خوراکی های مباح مصادیقی وجود دارد که مضر هستند ولی چون ضرر و مفسده فراوانی در آن ها نبوده حرام اعلام نشده است؛ مثل گوشت گاو او که پیامبر فرمودند گوشتش مرض است یا گوشت مرغ که امام علی-علیه‌السلام- فرمودند خوک پرندگان است.

• در طب اسلامی به جهت حساسیت جان انسان و حفظ سلامتی آن، از بین آیات و روایات فراوان، قانونی برداشت می‌شود به نام «اصالة‌الضرر» یعنی هر غذایی مضر است مگر اینکه با دلیلی سلامتی آن احراز شود. طبق تکلیفی که آیات شریفه «کلوا واشربوا ولا تسرفوا»، «کلوا من الطیبات»، «فلینظر الانسان الی طعامه» بر عهده ما گذاشته‌اند، باید در غذای خود با دقت نگاه کنیم که حلال است یا حرام؟ طیب است یا خبیث؟ مفید است یا مضر؟